' 18 Temmuz 2014 - 05:23 ' a ithafen '
Şuan sanki vücuduma bir şeyler katıldı.
Olgunluk gibi ama tamamen öyle değil.Buna olgunluk demek istemiyorum.
Sanki hayatı,olan biten şeyler bütünlüğünü, bu karmaşayı bir parça daha anlamak gibi.Şuan hava öylesine güzel ki; bu saatlerde olmalı güzel şeyler sanki.Mesela bu saatlerde ölmeli, bu saatlerde yaşamalı,bu saatlerde öpüşmeli...
Yaşam, hayat, ömür , artık her neyse bu bir döngü.
Bu saatlerin her sabah gelmesi gibi.Bu döngüde yapmak gereken en önemli şey yaşamak sanırım.Karmaşıklığı, mide bulandırıcılığı, keşmekeşi, mantıksızlığı, sevgiyi, nefreti, insanları... bilerek yaşamak.
Hayat o kadar tuhaf ki; cevabı olmayan bir soru, aynı zamanda soruya ihtiyaç duymayan bir cevap gibi.
Bunları yazarken bile düşünüyorum: hangisi daha doğru diye.İşte hayat bu; ikisi de yanlış ve ikisi de bir o kadar doğru.Paradoks...
Şu güzelim lafı bulan insanı beyninden öpmek istiyorum...
Diğer platformlarda paylaşmak için tıklayın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder